ដើមត្រសក់ផ្អែម គឺជារុក្ខជាតិដែលទាក់ទាញភ្នែក ធន់នឹងគ្រោះរាំងស្ងួត និងផ្តល់ផ្លែដែលអាចឡើងដល់កម្ពស់ 23 ហ្វីត និងរីករាលដាលយ៉ាងរឹងមាំ។ អាស្រ័យលើពូជ ដើមត្រសក់ទាំងនេះអាចដុះលូតលាស់ក្នុងទម្រង់ដូចគុម្ពឈើ ឬបង្កើតជាដើមដូចដើមឈើ ដែលលើកកំពស់ពណ៌បៃតងរបស់វាខ្ពស់ពីដី។ Prickly pears លូតលាស់ធំទូលាយ រាបស្មើ បន្ទះពណ៌ខៀវបៃតង និងផ្ការដូវក្តៅរីកជាពណ៌លឿង ក្រហម ពណ៌ផ្កាឈូក ឬពណ៌ស្វាយ។ ពួកគេមានការថែទាំទាប និងរឹង ដែលធ្វើឱ្យពួកគេក្លាយជាជម្រើសដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកថែសួនដែលទើបចាប់ផ្តើម។
ដាំផ្លែម្នាស់របស់អ្នក។
អ្នកចិត្តសាស្រ្ត អ្នកវាយស្គរ និងអ្នកថតរូប / រូបភាព Gettyត្រូវប្រាកដថាត្រូវប្រើស្រោមដៃក្រាស់ៗនៅពេលស្ទូងដើមដើមត្រសក់ស្រូវ ដើម្បីការពារខ្លួនពីឆ្អឹងខ្នងរបស់រុក្ខជាតិ។ អ្នកក៏ប្រហែលជាចង់បានដៃមួយគូបន្ថែមទៀតដែរ ព្រោះថាភាពច្របូកច្របល់ ភាពផុយស្រួយ និងទម្ងន់របស់រុក្ខជាតិអាចធ្វើឲ្យវាពិបាកបន្តិចក្នុងការគ្រប់គ្រង។ គួរដាំដើមត្រសក់នៅជម្រៅដូចគ្នានឹងការស្ទូងកាលពីមុន ព្រោះការដាំដើមត្រសក់ជ្រៅពេកអាចនាំឱ្យរលួយ ។ Prickly pear cacti អាចត្រូវបានដាំដុះដោយផ្ទាល់នៅក្នុងសួនច្បារឬនៅក្នុងផើង។ ប្រសិនបើអ្នកដាំដើមត្រសក់នៅក្នុងផើង ត្រូវប្រាកដថាជ្រើសរើសមួយណាដែលមានប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកល្អ និងមានទំហំធំល្មម។
ដីល្អបំផុតសម្រាប់ pears prickly
Scott T. Smith / រូបភាព Gettyដើមត្របែកត្របែកត្រូវដាំក្នុងដីដែលមានទឹកល្អ ព្រោះវាងាយនឹងមានទឹកលើស។ ដីអាល់កាឡាំងដែលមានដីខ្សាច់ ឬដីខ្សាច់នឹងល្អបំផុតសម្រាប់ដើមត្រសក់។ បើមិនដូច្នេះទេ ផ្លែព្រូនមិនងាយរើសខ្លាំងចំពោះប្រភេទដីរបស់ពួកគេទេ ហើយពួកគេនឹងអត់ធ្មត់ចំពោះពូជជាច្រើន ដរាបណាវាបង្ហូរបានល្អ។
តម្រូវការពន្លឺព្រះអាទិត្យ
រូបភាព Bernhard Lang / GettyPrickly pear cacti លូតលាស់បានល្អនៅក្នុងតំបន់រឹងពី 9 ទៅ 11 ប៉ុន្តែពូជខ្លះនឹងដំណើរការល្អនៅក្នុងតំបន់ 5 ទៅ 12 ។ នេះមានន័យថា pears prickly លូតលាស់នៅក្នុងអាកាសធាតុក្តៅ និងស្ងួត។ ពួកគេត្រូវការកន្លែងដែលត្រូវពន្លឺថ្ងៃពេញមួយថ្ងៃ។ នៅក្នុងអាកាសធាតុត្រជាក់បន្តិច ផ្លែព្រូនអាចត្រូវបានគេដាំដុះនៅក្នុងផើង និងនាំយកមកក្នុងផ្ទះសម្រាប់រដូវរងារ។
តម្រូវការស្រោចទឹក។
រូបភាព Robert_Ford / Gettyក្នុងនាមជារុក្ខជាតិដែលធន់នឹងគ្រោះរាំងស្ងួត ដើមពោធិ៍ខ្យាដំរីត្រូវការទឹកតិចបំផុត។ នៅក្នុងអាកាសធាតុភាគច្រើន ទឹកភ្លៀងនឹងក្លាយជាប្រភពទឹកគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រុក្ខជាតិ។ ក្នុងស្ថានភាពគ្រោះរាំងស្ងួត ផ្លែព្រីងអាចត្រូវបានស្រោចទឹកម្តងទៅពីរដងក្នុងមួយខែ អាស្រ័យតាមរដូវ។ ការស្រោចទឹក cacti ទាំងនេះពាក់ព័ន្ធនឹងការធ្វើឱ្យដីជុំវិញមានសំណើម - កុំត្រាំវា។
សត្វល្អិតនិងជំងឺដែលអាចកើតមាន
រូបថតរបស់ SingerGM / Getty ImagesPrickly pear cacti មានភាពធន់នឹងសត្វល្អិត និងជំងឺ ប៉ុន្តែងាយនឹងរងការជ្រាបទឹកខ្លាំង។ សំណើមច្រើនពេកនឹងបណ្តាលឱ្យរលួយឫសដែលអាចនាំឱ្យរុក្ខជាតិដួលរលំ។ ករណីសត្វល្អិតគឺកម្រមានណាស់នៅក្នុង cacti ទាំងនេះ ប៉ុន្តែ mealybug ឬខ្នាតអាចប៉ះពាល់ដល់ពួកវា។ ប្រសិនបើសត្វល្អិតទាំងនេះលេចឡើង សូមដកតំបន់ដែលរងផលប៉ះពាល់នៃរុក្ខជាតិចេញឱ្យបានលឿនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ បាញ់ថ្នាំរុក្ខជាតិរបស់អ្នកជាមួយសាប៊ូសម្លាប់សត្វល្អិត ព្យាយាមកម្ចាត់មេរោគដែលអាចមើលឃើញ ហើយប្រើសំឡីជូតទឹកអាល់កុល ដើម្បីកម្ចាត់សត្វល្អិតដែលនៅសេសសល់។ ជំងឺគឺកម្រដូចគ្នា ប៉ុន្តែការរលួយស្លឹក ឬចំណុចខ្មៅអាចកើតមានឡើង ប្រសិនបើ cacti របស់អ្នកប្រឈមនឹងលក្ខខណ្ឌលូតលាស់មិនត្រឹមត្រូវ។
សារធាតុចិញ្ចឹមពិសេស
រូបភាព Candice Estep / Gettyនៅពេលដាំដុះនៅខាងក្រៅ ជាធម្មតា pears prickly មិនត្រូវការជីទេ។ Cacti ដែលដាំដុះនៅក្នុងផើង ឬក្នុងផ្ទះនឹងទំនងជាត្រូវការសារធាតុចិញ្ចឹមបន្ថែម។ អ្នកនឹងដឹងថាមានអ្វីមួយកំពុងបាត់បង់ពីរបបអាហាររបស់វា ប្រសិនបើបន្ទះស្លេក ឬ cacti ឈប់រីក។ ផ្លែព្រូនវ័យក្មេងអាចត្រូវបានជីជាតិដោយប្រើជីចម្រុះ 10-10-10 - អាសូត ផូស្វ័រ និងប៉ូតាស្យូមផ្នែកស្មើគ្នា។ ចំពោះដើមត្រសក់ចាស់ ត្រូវរកមើលជីដែលមានអាសូតតិច ឬគ្មាន។
ការបន្តពូជពីគ្រាប់
រូបភាពដៃគូ / រូបភាព Gettyការបន្តពូជផ្លែទទឹមពីគ្រាប់មិនពិបាកទេ ប៉ុន្តែត្រូវចាំថា វាអាចចំណាយពេលដល់ទៅ ៣ឆ្នាំ ទើបអាចបង្កើតផលបាន។ យកផ្លែទុំមួយផ្លែពីដើមត្របែកដែលដុះរួចកាត់វាចេញ ហើយយកគ្រាប់ចេញ។ ប្រោះគ្រាប់ពូជចូលទៅក្នុងដី ឬចូលទៅក្នុងផើងដែលមានដីខ្សាច់លាយបញ្ចូលគ្នា។ ស្រោចដីឱ្យស្រាលពេលវាស្ងួតល្អ ហើយរង់ចាំគ្រាប់ពូជដុះ។ នៅពេលដែលដើមត្រសក់ចាប់ផ្តើមលូតលាស់ ចូរបន្តស្រោចទឹកវាឱ្យបានញឹកញាប់ និងស្រាល។ បន្ទាប់ពីប្រហែលមួយខែ សូមពិនិត្យមើលការលូតលាស់ឫសរបស់រុក្ខជាតិដោយទាញវាតិចៗ ខណៈពេលពាក់ស្រោមដៃ។ នៅពេលដើមរបស់អ្នករឹងមាំនៅពេលទាញស្រាល វាមានការលូតលាស់ឫសគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីស្ទូង។
ការបន្តពូជពីការកាត់
រូបភាព SaskiaAcht / Gettyការបន្តពូជផ្លែត្របែកពីការកាប់គឺងាយស្រួលជាងការចាប់កូនពីគ្រាប់។ ដោះបន្ទះពីរុក្ខជាតិដែលបានបង្កើតឡើងដោយប្រើអណ្តាតដើម្បីកាន់បន្ទះនិងកាំបិតដើម្បីយកវាចេញនៅមូលដ្ឋាន។ ទុកឱ្យបន្ទះនោះអង្គុយក្នុងកន្លែងស្ងួតប្រហែលមួយខែ រហូតដល់មូលដ្ឋានបង្កើតជាដុំពកពេញ។ នៅពេលដែលវារលាយអស់ហើយ បន្ទះអាចត្រូវបានដាំក្នុងជម្រៅមួយអ៊ីញក្នុងល្បាយខ្សាច់ និងដី ដោយប្រើថ្ម ឬដំបងដើម្បីលើកវាឡើង។ រង់ចាំមួយខែមុនពេលចាប់ផ្តើមស្រោចទឹកបន្ទះរបស់អ្នក បន្ទាប់មកស្រោចទឹកឱ្យបានញឹកញាប់ និងតិចតួច។ ប្រើវិធីទាញដូចគ្នានឹងប្រើជាមួយគ្រាប់ពូជដែលដាំដុះ ដើម្បីសាកល្បងការបង្កើតឫសមុនពេលស្ទូង។
អត្ថប្រយោជន៍
រូបភាព LianeM / Gettyអត្ថប្រយោជន៍ចម្បងនៃការដាំដើម cactus pear មួយក្រៅពីរូបរាងប្លែករបស់វា គឺជាផ្លែឈើដែលអាចបរិភោគបានដែលពូជជាច្រើនមាន។ ទាំងបន្ទះ និងផ្លែឈើនៃពូជទាំងនេះ អាចបរិភោគបានទាំងឆៅ ឬចម្អិន។ បន្ទះអាចត្រូវបានគេប្រមូលផលពេញមួយឆ្នាំ ប៉ុន្តែកុំដកបន្ទះរុក្ខជាតិលើសពី 1/3 ក្នុងពេលតែមួយ។ ប្រើដង្កៀបនិងកាំបិតដើម្បីយកបន្ទះចេញ ដូចពេលបន្តពូជដំណាំ។ យកស្បែកខាងក្រៅចេញ ដោយកាត់វាចោល ឬដុតវាចោល មុនពេលទទួលទាន។ ផ្លែត្រសក់ទុំនៅពេលដែលក្លូគីដមានព្រីតូចៗជ្រុះចេញ ។ ជាធម្មតា ផ្លែឈើត្រូវបានត្រៀមរួចរាល់ក្នុងខែកញ្ញា ហើយត្រូវបានយកចេញដោយការបង្វិលវាចេញពីដើមខណៈពេលដែលពាក់ស្រោមដៃ។
ពូជ
រូបភាព SUYANG CHANG / Gettyដើមត្រសក់ pear prickly ភាគខាងកើតគឺជាពូជទូទៅបំផុត។ គេស្គាល់ផងដែរថាជាឧទុម្ពរឥណ្ឌា រុក្ខជាតិនេះបង្កើតបានផ្កាលឿងមាសភ្លឺ និងផ្លែត្នោតក្រហម។ នេះ។ Opuntia leucotricha ពូជដុះក្នុងទម្រង់ដូចដើមឈើ បង្កើតផ្កាពណ៌លឿង និងមានក្លិនក្រអូបពណ៌ក្រហម ឬសាច់លឿង។ នេះ។ Puntia basilaris, ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាពូជ beavertail វាមិនបង្កើតផលទេប៉ុន្តែបង្កើតបានផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាតជាពិសេសនិងធំពីពណ៌ផ្កាឈូកទៅពណ៌ស្វាយនៅក្នុងរដូវក្តៅ។